Zoeken in deze blog

maandag, mei 27, 2013

Overpeinzingen in een cardio-les

En wat is het geworden? Ik heb drie keer gesport afgelopen week en de overige avonden/dagen andere leuke dingen gedaan, zoals inderdaad de delicious lezen en berichten typen, maar ook de bioscoop en theater bezoeken. Drie lesjes dus en alledrie waren het ‘steps’-klasjes. Omdat het goed uit kwam, maar ook omdat ik dat een van de leukste lessen vind om te doen.
Wat me erg opvalt is hoe druk deze lessen door vrouwen worden bezocht en hoe weinig ik diezelfde vrouwen terugzie in het krachthonk (oke ik moet hier echt een ander woord voor vinden ) van de sportschool. Een van de steps-lesjes volgde ik op een sportschool voor women-only (ik mag met mijn abonnement trainen bij alle sportscholen van dezelfde keten). Die gym is ontzettend druk en de klasjes zitten bijna allemaal vol. Een deel van de sportschool wordt ingenomen door de aerobics- en spinningzaaltjes, de overige ruimte is driekwart gevuld met een batterij fietsen, crosstrainers, loopbanden, roeiapparaten en trilplaten en wat er dan nog overblijft is voor de echte fitnessapparatuur. Waarvan het merendeel ‘vaste’ toestellen zijn, de adductor en abductor een belachelijk prominente plek innemen en er amper serieuze losse gewichten te vinden zijn. Een olympische barbell heb ik nog niet kunnen vinden en pas 2 weken geleden is er een squat-rack aangekocht. Vooruit er ís tenminste een squat-rack aangekocht en valt nog mee dat het geen Smith-machine is. Maar, dit is oprecht wel tekenend voor hoe vrouwen kennelijk over fitness denken, het imago dat krachtsport heeft. In Nederland in ieder geval, ik heb het idee dat het in de VS, Australië en Scandinavië iets beter gesteld is. En het zegt wat over hoe weinig kennis vrouwen hebben over wat een echt effectieve manier is van fit en gezond worden. Cardio is zeker niet slecht voor je en als je er plezier aan beleeft moet je er ook absoluut niet mee stoppen. Dat heb ik ook niet gedaan. Maar ik durf te beweren dat voor 95% van de vrouwen in die cardio-lessen geldt dat ze niet weten wat het verschil is in de werking en de effecten van cardio versus krachttraining en wat dat laatste voor jou en je fitnessdoelen kan doen. Ik denk absoluut niet alle wijsheid in pacht te hebben, maar ben de afgelopen 1,5 jaar wel overtuigd geraakt van de voordelen van krachttraining. Ik heb er veel over gelezen en zou zeker het NROL4W boek aanraden als basisliteraruur, maar ook online is veel te vinden. Bijvoorbeeld:
Zoals gezegd voor mij nu een weekje helemaal geen sport (een geen blogs?). Geen krachttraining maar ook geen lessen, vanwege verblijf in het buitenland. Ook wel eens lekker, maar waarschijnlijk heb ik volgende week extra veel zin om weer aan de slag te gaan, zowel in de aerobicszaal als in het krachthonk (krachtkamer, powerzaal, lifting-area,...)

zaterdag, mei 25, 2013

Pizzataart

Onlangs aten wij deze 'pizzataart':

Volgens mij zijn de variaties op hartige taart echt eindeloos. Je kan praktisch alles in een taart-vorm gieten. Vulling met groentes, vis of vlees, dicht of open, deeg van filo, blader, kruimel of 'rauw' (ja ook dat is mogelijk). Ik ben echt dol op hartige taarten en quiches. Ik moest overigens even het verschil tussen quiche en hartige taart googlen. Voor de geinteresseerden: een  quiche is een hartige taart (maar een hartige taart niet perse een quiche. Een quiche is dus een soort hartige taart en voldoet aan de volgende vereisten: de bovenkant van een quiche is altijd open, het heeft meestal een stevige bodem van zanddeeg en de vulling heeft altijd een basis van eieren en room (de site bevat overigens ook een aantal lekkere recepten. De pizzataart was dus geen pizzaquiche.

Terug naar de pizzataart. Deze heb ik zo gedoopt omdat de ingrediënten - en dus de smaak - enigzins aan pizza doen denken. Hij is simpel, maar smaakte verrassend lekker. Erg snel klaar ook. Met name omdat er behalve de taartvorm geen pan aan te pas komt. Handig dus, als je een keer weinig tijd hebt of om onverklaarbare redenen alleen een oven tot je beschikking hebt. Bladerdeeg is toch wel mijn favoriete taartdeeg, moet ik bekennen. Deze bevat wel iets meer calorieen dan bijvoorbeeld zanddeeg. Omdat ik nog steeds let op mijn dieet, compenseerde ik dat door het eimengsel aan te lengen met wat kwark en melk (in plaats van room). Wat ik ook leerde: niet teveel van dat mengsel gebruiken. Vanwege het gebruik van eieren 'rijst'  dat nog flink en als je teveel toevoegt, gaat naar naar mijn smaak wat overheersen.


Ingredienten

5-6 plakjes ontdooid bladerdeeg
2-3 paprika's van verschillende kleuren
1 halve salami
1 kleine (of een halve flinke) courgette
10-15 zwarte olijven
2 eieren
1 bolletje mozzarella
1 eetlepel pesto
1 flinke lepel kwark
een scheut melk
peper en zout

Bereiding

Verwarm de oven voor op 200 graden. Vet de taartvorm in en bekleed deze met bladerdeeg. Snijd paprika's in reepjes en de courgette in plakjes (halve maantjes). Snijd de salami in blokjes. Klop de eieren los met de melk, de kwark en pesto. Voeg naar smaak peper en zout toe. Vul de taartvorm met de groentes en salami en giet het mengsel er over heen. Dat hoeft dus niet de groentes te bedekken.






Snijd de mozzarella in plakjes en verdeel deze plakjes en de olijven over de taart. Bak de taart in 30-40 minuten.







Ik deed er nog wat verse tijm overheen en we aten er een groene salade bij.


woensdag, mei 22, 2013

Een week vrij

Een week vrij. Van krachttraining dan. Omdat ik volgende week weg ben en niet aan een nieuw programma wil beginnen voor slechts een week. En omdat het - schijnbaar - heel goed is af en toe pauze te nemen in je training. Om diezelfde reden neem ik ook eigenlijk altijd een dag tussen twee trainingen. De schema's die ik gebruik zijn 'full body' en het is beter spiergroepen een dag rust te gunnen voor je ze een nieuwe prikkel geeft. Een week vrij van de gewichten dus.

En bevalt het? Ja op zich wel. Meestal ga ik sporten op avonden dat ik geen andere verplichtingen heb. Deze week heb ik dus een paar avonden over. Mooi de gelegenheid om weer eens een paar van mijn favoriete sportklasjes te doen. Sinds ik met krachttraining ben begonnen, doe ik eigenlijk nog maar maximaal een a twee aerobics-achtige lessen per week. Een les als Bodypump doe ik eigenlijk helemaal niet meer. Maar ik vind ze nog steeds erg leuk om te doen. Een week geen krachttraining betekent dus dat ik weer naar hartelust zou kunnen spinning, combatten, pumpen, steppen en attacken. Zou kunnen inderdaad. Want die avonden heb ik nu ook mooi de tijd de Delicious te lezen die deze week uitkwam. En (daaruit) lekker te koken. En dit stukje te typen. En dat andere New Rules boek ligt er nog. En ik zou een vakantie kunnen boeken van het vakantiegeld dat naar mijn bankrekening onderweg is. Ben benieuwd hoe vaak ik deze week een sportklasje ga doen...

maandag, mei 20, 2013

Granola oftewel krokante muesli

Vandaag maakte ik krokante muesli. 

Ieder zichzelf respecterend foodblog heeft wel een bericht over zelfgemaakte granola, zo blijkt uit een rondgang langs mijn favoriete blogs, en ik volg er een heel aantal (zie 'leesvoer' voor een selectie). Ik bestudeerde er vandaag een heel aantal. En maakte vervolgens mijn eigen variant. Want kennelijk bestaan er echt 1001 recepten voor granola. 

Dat bleek nog best een experiment:
-  ten eerste bezocht ik vandaag voor het eerst (in mijn recente verleden, ik ben er vroeger ooit wel eens geweest) een biologische supermarkt. Een beleving op zich. Goed gesorteerd, soms helemaal niet duur, soms ongelooflijk duur. Ik nam meteen een tijm- en rozemarijnplantje mee voor op het balkon.
- ik wilde een granola-variant maken die niet veel duurder is, indien mogelijk zelfs goedkoper, dan de kant-en-klaar-variant. Gelukkig liet ik dus de arachideolie in de Ekoplaza staan (ruim 7 euro), en kocht ik de goedkope versie bij de Ap. 
- die verkocht helaas geen goedkope variant van de in veel recepten gebruikte ahornsiroop (bij de Ekoplaza kostte die 8 euro), ik besloot de 'sweetening' van mijn granola thuis te improviseren. Dat lukte met honing en vanillesuiker. Anders zou gewone (zelfgemaakte) siroop, diksap of agave siroop ook hebben gewerkt denk ik).
- er is blijkbaar een verschil tussen havermout en havervlokken. Ik kocht vlokken bij de Ekoplaza en vulde deze aan met Euroshopper havermout, die ik nog had staan.
- die vlokken zijn de basis, je kan je granola 'vullen' met wat je maar wil, ik koos voor (en kocht) deze keer hazelnoten, amandelen en bananenchips. Ik vulde dit aan met restjes lijnzaad, sesamzaad en walnoten uit de kast. Ook had ik nog een aangebroken, maar weinig gebruikte, luxe muesli uit Duitsland staan, die ik verwerkte.
- mijn ontdekking van de dag: granola is krokante muesli en niet wat in Nederland wordt verkocht als cruesli. Gelukkig ontdekte ik dit voordat ik mijn granola had laten verbranden in de oven (in afwachting van de klontering die cruesli eigen is). Een korte zoektocht leerde mij: dit ligt niet aan mij, maar die klontering komt praktisch niet voor bij eigengemaakte granola, waarschijnlijk heb je hier meer suiker, olie en waarschijnlijk een bindmiddel (ei?) voor nodig. Dat maakt het echter minder gezond.

Kortom, moeilijk is het niet en alle variaties zijn mogelijk. Korter of langer gebakken, met meer of minder vlokken, andere vlokken (bijvoorbeeld boekweit), andere noten, citroenrasp of vanille-extract, chocolade of kokos, met gedroogd fruit of zonder suiker. Bedenk het en het kan. Hoe ik mijn krokante muesli maakte:

Ingrediënten (voor bijna 2 kilo krokante muesli!):
500 gram havervlokken
200 gram havermout
200 gram amandelen
150 hazelnoten
80 gram bananenchips
50 gram walnoten
30 gram lijnzaad
20 gram sesamzaad
zakje vanillesuiker
250 ml. arachideolie
3 eetlepels honing
speculaaskruiden
kaneel
snuf zout
rasp van een sinaasappel


Bereiding
Verwarm de oven voor op 180 graden. Meng de olie met de honing, de suiker, het zout en de kruiden. Meng alle 'droge' ingredienten in een kom. Ik vond de verhouding havervlokken versus de rest teveel, dus ik haalde een deel eruit (voor een volgende keer). Doe dit naar wens. 









Voeg het kruidenmengsel bij  de droge ingredienten en schep goed door. Verdeel over 2 bakplaten. Bak ongeveer 30 minuten in de oven. Schep tussendoor een of tweemaal door. De muesli is klaar als deze goudbruin en knapperig is. Let goed op dat het mengsel niet aanbrandt. Met name de noten verbranden relatief snel.




Laat afkoelen op de bakplaat. Als je er voor kiest om chocolade of gedroogd fruit toe te voegen, doe dit dan nu pas. Bewaar de muesli in een luchtdichte pot.




vrijdag, mei 17, 2013

KLAAR!

Na 10 (!) maanden ben ik klaar met het programma waar ik eerder over vertelde, NROL4W. Wat een ervaring. Ik heb zoveel geleerd... over hoe een lijf werkt, hoe míjn lijf werkt, wat ik leuk vind, wat ik moeilijk vind, welk 'dieet' bij mij past etc. Ben supertrots dat het gelukt is en ook zeer tevree met de resultaten. Kwam direct nadat ik begon ongeveer 2 kilo aan. Toen heb ik mijn voeding en sportregime aangepast en verloor die 2 kilo weer, plus nog 5 extra. Mijn vetpercentage is gedaald (denk ongeveer een 5%, maar de weegschaal op de sportschool is niet heel betrouwbaar) en ik verloor centimeters. Drie rondom de heupen, ongeveer evenveel van mijn bovenbenen en 7,5 van mijn middel. Alleen mijn bovenarmen zijn in omvang toegenomen, met dank aan de spierballen. Al met al zeer tevree dus.


Maar ik denk dat ik nog meer resultaten kan behalen. En bovendien kan ik me uberhaupt niet voorstellen nu te stoppen met deze vorm van trainen. Dus wat nu? Ik kreeg onlangs voor mijn verjaardag het laatste boek van dezelfde schrijvers, dus daar ga ik me (vol verwachting en een gezonde dosis vrees) op storten. Maar eerst neem ik denk ik twee weken vrij. Omdat (1) het goed is een keer in de zoveel tijd je lichaam een break te gunnen, (2) ik van die twee weken de tweede in het buitenland ben en ik niet een week wil starten om dan meteen weer te stoppen en (3) ik dat boek nog niet uit heb.

dinsdag, mei 14, 2013

Even wat anders

Wat is er nou lekkerder dan een versgebakken koekje?

Af en toe kan ik echt opeens veel zin hebben om te bakken. Ik besef me hoe oubollig dat klinkt, maar het is echt ontzettend leuk om te doen. En de geur in je huis en vooruit, het resultaat, zijn geen vervelende bijverschijnselen.

Ik ben best een zoetekauw. Gek op zich, want een aantal jaren geleden at ik het liefst hartig, volgens mij beweerde ik toen zelfs dat ik niet zo van chocola en snoep hield. Ik denk eigenlijk dat dat het niet was, maar dat ik mezelf toen geheel verzadigde met hartig. Want is inmiddels is wel anders. Chocolade lust ik op ieder moment van de dag, hoe vol ik op dat moment ook zit. Vrouwenkwaal blijkbaar. Maar nog liever dan alleen chocolade heb ik chocola in combinatie met koek...

Geen idee hoeveel koekjes er bestaan. Maar er zijn weinig koekjes waar ik niet van hou. Lange vingers zijn saai, idem voor 'gewone' biscuitje (al hoewel.. dopen in een kop thee...), maar digestives zijn weer heerlijk. Jan Hagel, mwah.. en bitterkoekjes ben ik ook niet van. Maar oprecht, dat was het dan ook zo ongeveer. Ruim een jaar geleden kreeg ik van mijn zusje het beste koekjesrecepten boek (boekje) dat er is, 'Koekje' van Amsterdamse banketbakkers Cees Holtkamp en Kees Raat: 


De moderne koekjes zijn van de hand van Raat en de klassiekers zijn afkomstig van Holtkamp. Ik kreeg er een pak zogenaamd zeeuws bloem bij, want dat zit blijkbaar in echt lekkere koekjes. Tip: mocht je die nou ook - net zoals ik - niet kunnen vinden bij de supermarkt om de hoek, loop dan even bij een goede banketbakkerij binnen en vraag om een pak (bij bakkerij Holtkamp krijg je het dan in ieder geval). Je schijnt het overigens ook online te kunnen bestellen.

Sindsdien bak ik dus met enige regelmaat een koekje of twee. Overigens vind ik het net zo leuk taarten en cakes te maken, alleen is het iets lastiger een bestemming vinden voor die baksels. Echt goed koekjes bakken is nog best een kunst, kwam ik achter. Elk koekje, elke techniek en elke oven is anders. Maar oefening baart kunst :) Mijn favoriet tot nu toe:

Stroopkoek (getuige het druppeltje stroop op de hand ;))

 

woensdag, mei 08, 2013

Wat heb ik dan te vertellen..?

Ik heb de wereld van de krachttraining ontdekt.

Hoe?

Ik was nooit sportief, als kind al niet en als luie student al helemaal niet.. totdat ik geheel volgens stereotype verwachtingen begon uit te dijen. Foto’s van toen kan ik eigenlijk niet meer zien.. wat een plofkop. Mijn lijf viel op zich nog mee, het vet verspreidde zich goed zeg maar. Maar ik verhulde ook veel door ruimzittende, oncharmante kledij.. paste geheel bij de nonchalante studentencultuur die toen (inmiddels toch al bijna 10 jaar geleden) gewoon was. Toen kon ik het niet meer aan. De halfhartig bezoekjes aan de spinningklasjes op mijn shabby sportschool veranderden in regelmatig enthousiast sportschool bezoek toen ik eenmaal naar Amsterdam was verhuisd, nu ruim 3 jaar geleden. Spinning, steps, bodypump, aerobics, cardio-en.. ik deed het allemaal. En belangrijker, ik vond het echt leuk! Dat gecombineerd met een veranderende eetstijl, waarover later meer, zorgde er voor dat de kilo’s er af vlogen. Ik moet niet overdrijven, maar tussen het maximum en het minimum gewicht zitten toch een goede 10 kilo’s.

Enig allemaal, geen reden tot zeuren. Een paar jaar geleden ontmoette ik mijn huidige vriend. Hij ging ook naar de sportschool, maar hing daar aan de gewichten. Daar wist ik helemaal niets van, niet nodig. Toch!? Maar hij zei af en toe wel eens iets over dat krachttraining ook heel goed is voor vrouwen. En al helemaal als ze vetjes kwijt willen. Daar reageerde ik het eerste half jaar nogal cynisch op. Daar word je toch alleen maar heel 'bulky' van!? Toch ging ik af en toe eens met hem meedoen.. ik weet niet eens waarom. Maar aerobics-achtige activiteiten bleven mijn ‘main’ beweging. En ik vond het krachthonk van de sportschool ook wel wat intimiderend. Een jaar geleden ongeveer begon ik me langzaam wat te verdiepen in krachttraining, met name online. Wow, wat ging er een wereld voor me open. Ik las me een slag in de rondte op bodybuilding en fitness fora. Toch ondernam ik nog geen actie. Geen idee waarom niet. Bang? Nog niet overtuigd? Op een dag las ik over hoe je metabolisme kan vertragen als je al langere tijd bezig bent met dieten. Inmiddels weet ik dat dat niet op mij van toepassing was (wordt vervolgd). Maar toen dus nog niet.. en dat verhaal zette me pas echt aan het denken. Ik herkende mezelf er namelijk volledig in. Door gezond eten en plotseling regelmatig te bewegen was ik veel afgevallen, maar langzaam waren er toch weer wat kilo’s bij gekomen. Terwijl ik nog steeds veel sportte, iedere week minstens 2 en meestal 3 of 4 keer. Ook lette ik, hoewel iets minder obsessief, nog op mijn eten. Die vreetbuien en dat bier uit mijn studententijd waren echt wel over. En toch had ik het niet meer onder controle. Krachttraining gecombineerd met gezond, juist en getimed eten was het devies. De doorslag kwam toen ik een boek kreeg: The New Rules of Lifting for Women. Op de kaft staat: The program demands that women put down the “Barbie” weights, step away from the treadmill, and begin a strength and conditioning regime for the natural athlete in every woman.” Inmiddels is dit mijn devies geworden. En het liefst zou ik al mijn vriendinnen, collega’s en mede-eeuwige-dieters hiervan overtuigen.

Ik heb dat boek geloof ik in 2 dagen uitgelezen en ben direct begonnen met het trainingsschema dat het bevat. Niet van dat halve. Ik heb een pot proteïnen aangeschaft, heb aerobics-achtige activiteiten uit mijn schema geschrapt (inmiddels probeer ik het te combineren) en ben aan de gewichten gegaan. Ik eet gerookte kip en tonijn bij de vleet, experimenteer met koolhydraten, plan mijn maaltijden en kwark is dagelijkse kost geworden. En het is leuk!! En het werkt, hoewel ik daar in het begin anders over dacht. Merken dat je sterker wordt geeft zo een kick.Ik ben inmiddels in de laatste fase van het programma (er zijn er in totaal 7), maar ik heb mijn volgende programma al opgelijnd staan. Dus ik hoop nog veel meer resultaat te zien. Het was experimenteren met voeding en sport en met name de verhoudingen.. maar met voortschrijdend inzicht kwamen ook de veranderingen in (aan?) mijn lijf. En anderen zien dat ook, dus ik verbeeld het met niet. Ik ben officieel ‘hooked’.

dinsdag, mei 07, 2013

Ja, mijn eerste bericht..

Vooral voor mezelf  waarschijnlijk. En dat geeft niet. Ik grapte vorige week dat ik dit blog begonnen was om mijn stiekeme drang naar beroemdheid invulling te gaan geven. Maar dat is niet waar. Ik schrijf voor mezelf. Dat moet ik ook wel want hoeveel van dit soort ik-slinger-alles-wat-ik-kwijt-wil-de-wereld-in-fora heb je wel niet. Dus ik koester geen enkele illusie..

Vroeger schreef ik jarenlang in een dagboek (het ouderwetse papieren soort), dat doe ik al jaren niet meer. Tijdens reizen hield ik ook al eens een blog bij of kladderde ik waar-ben-ik-nu-mails voor de thuisblijvers. Je weet wel: van die lappen tekst van een dusdanig hoog deatilniveau dat niemand ze eigenlijk leest... en saaaai dat die dingen zijn (een enkele uitzondering daar gelaten, mensen die ik ook direct heb aangemoedigd vooral hun heil in het schrijversdom te zoeken). En kijkt niet iedereen met een jaloers oog naar columnisten die hun geld verdienen met het schrijven van korte stukjes over hun -naar het schijnt vaak hilarische- dagelijkse wel en wee. Maar nu ik sinds kort het gevoel heb dat ik iets te vertellen heb, of in ieder geval zelf heel interessant vind en kwijt wil, moet daar maar eens verandering in komen. Daar over later meer (veel meer..)

Iedereen mag het lezen, tuurlijk.. anders schrijf je niet op het web, maar in zo een oudewerts papieren dagboek. Ik houd mezelf alleen niet voor de gek met de gedachte dat wat ik te melden heb zo interessant is dat een ander het zou moeten lezen. Hell, ik weet niet eens of ik iemand in mijn omgeving ooit ga vertellen dat dit blog bestaat, noch kan ik voorzien hoe lang dat zal zijn. Dat betekent dus ook dat ik schrijf waarover ik wil, wanneer ik wil. Maar het grootste thema verklapt de titel enigzins: fitness en eten, of krachttraining en koken of powerlifting en recepten.. hoe je het maar noemen wil.

Dat was de disclaimer. Desalniettemin hoop ik dat je met plezier leest, en alle opmerkingen zijn welkom.